Helaas hebben wij moeten vernemen dat Arie Romein op 23 mei jl. is overleden. Het leven van Arie en Excelsior zijn nauw met elkaar verbonden. Excelsior zit de genen van Arie. Zijn vader Johan is jaren bestuurslid geweest bij onze club.

Als voetballer is Arie zijn hele carrière keeper geweest. Hij heeft bij Excelsior in de jeugd gespeeld en vanuit de jeugd kwam hij in het 5e elftal terecht. Dat was een elftal met allemaal jonge gasten aangevuld met een paar voetballers die een paar jaar ouder waren. Arie heeft ook een aantal jaren in ons 1e elftal gekeept. Ik heb begrepen dat hij tussendoor een paar seizoenen in Opheusden heeft gekeept, maar gelukkig toch weer terug is gekomen naar Excelsior. Tot en met de veteranen is Arie keeper geweest en hij was in alle elftallen waar hij keepte één van de sfeermakers.

Het keepen zit in de genen, want zoon Hans heeft ook een mooie keeperscarrière achter de rug, waarin hij het zelfs heeft geschopt tot de eredivisie van het zaalvoetbal. Kleinzoon Niek heeft in de jeugd ook een poging gewaagd, maar hij is zich snel gaan richten op de spitspositie, en dat gaat hem goed af.

Na zijn actieve voetbalcarrière heeft Arie veel voor onze club betekend. Als terreinmeester, klusjesman was hij een manusje van alles en dagelijks bij onze club te vinden. Ook zorgde hij ervoor dat onze kleedkamers er altijd spik en span uit zagen. Onze huidige kleedkamers zijn gebouwd in 2006. En ondanks dat onze kleedkamers dus al bijna 18 jaar oud zijn, krijgen wij nog regelmatig vragen van tegenstanders of we nieuwe kleedkamers hebben. Dit hebben we grotendeels aan Arie te danken. Vanwege zijn arbeidsverleden bij de gemeente, verzorgde hij ook de contacten met de gemeente. Als Arie vond dat er op ons terrein onderhoud gepleegd moest worden, zorgde Arie er wel voor dat de gemeente werd ingeschakeld. Tijdens de grote verbouwing in 2006 was Arie een van de stuwende krachten. 

Arie had ook zeker een eigen wil en schroomde meestal niet om zijn mening te geven over bepaalde zaken binnen de club. Een paar keer hebben we op verzoek van Arie samen een gesprekje over de gang van zaken bij de club gevoerd. Hij ventileerde zijn mening duidelijk en ik mocht dat ook van hem. Na die gesprekken gingen we ook altijd weer goed uit elkaar. Ik besefte dan dat al die zaken voortkwamen uit Arie’s clubliefde voor Excelsior. Ging het met Excelsior goed, ging het met Arie ook goed. Ging het bij Excelsior wat minder, was dat bij Arie meestal ook het geval.

Ik denk dat één van de ergste gebeurtenissen die Arie heeft meegemaakt bij Excelsior het overlijden van Dik Hendriks, bij iedereen bekend als Boaz, is. Zoals de meeste van jullie weten, kreeg hij een hartaanval op ons sportpark en Arie was daarbij. Levend de ambulance in, maar hij kwam niet meer thuis.

Door de vrouwen van Arie en Boaz, de beide Ria’s, werden ze vaak gekscherend Snip en Snap genoemd. Dit kwam omdat ze altijd samen op de club waren om de kleedkamers weer schoon te maken en allerlei overige onderhoudsklusjes te doen.

Bijna 10 jaar geleden vertelde ik op de uitvaart van Boaz dat Snip Snap kwijt was. Nu zijn ze weer samen en laten we hopen dat ze samen een borreltje aan het drinken zijn. Of zoals Arie laatst nog tegen mij zei, een hele fles.

Arie vocht al een paar jaar tegen zijn ziekte en zoals hij met zijn sterke wil was, heeft hij deze strijd grandioos gevoerd. Zelfs als hij zich goed voelde tijdens zijn ziekte, was hij nog steeds bij de club te vinden voor zijn dagelijkse klusjes. Daar hebben wij als vereniging diep respect voor.

Wij wensen hierbij Ria, Hans, Femke, Sanne, Niek en Frederique heel veel sterkte in de komende tijd. Wees dankbaar voor wie Arie voor jullie was, dat helpt bij het verwerken van jullie verdriet.

Wij zijn Arie zeer dankbaar voor wie hij voor ons was. We verliezen met Arie een man met een rood-zwart hart. We zullen hem nooit vergeten.

Namens het bestuur,

Frank van Schaik